فصل «آلوت آورودو» (Aluth Avurudhu) یا سال نو سینهالی، زمانی سرشار از شادی، امید، رفاه، مهرورزی و بخشش در میان مردم سریلانکا در سراسر جهان است. این جشن که در ماه آوریل برگزار میشود، به مناسبت پایان فصل برداشت برگزار شده و بخش جداییناپذیر آن، تهیه خوراکیهای سنتی سال نو معروف به «شیرینیهای آورودو» (Rasa Kavili) است.
این خوراکیهای شیرین و نمکی که بر اساس دستورهای غذایی نسل به نسل منتقل شده تهیه میشوند، بخش اصلی میز سال نو سینهالی را تشکیل میدهند و در لحظههای فرخنده تحویل سال، با عشق و اشتیاق توسط همگان مصرف میشوند.
هر شیرینی آورودو دستور منحصر بهفرد خود را دارد، اما فعالیتهای رایجی چون آسیاب کردن، الک کردن، مخلوط نمودن و سرخ کردن، از کارهایی هستند که اکثر خانوادهها در ماه آوریل به آن میپردازند تا برای آغاز سال نو، غذای کاملی آماده کنند. روشن کردن اجاق برای تهیه «کیری باث» (Kiri Bath یا شیربرنج)، اولین اقدام رسمی و نمادین سال نو سینهالی بهشمار میآید.
دیگر خوراکیهایی که در این دوران رایجاند شامل: کوکیس، کوندا کووم، پانی والالو، مونگ کووم، کالو دودول، آلووا، نارن کووم، مونگ گولی، آسمی، آتیرَسا، پول تافی، میلک تافی و چند نوع دیگر هستند.
اعتقاد بر این است که خوردن غذا در زمان شگون همراه با اعضای خانواده و عزیزان، رسمی شریف و سالم است.